Thursday, June 20, 2013

ನನ್ನೂರಿನ ಚ೦ದಿರ

ನನ್ನೂರಿನ ಚ೦ದಿರ
 

ಭುವಿ ಕಾಯವ ಲಾ೦ದ್ರ
ಕರ್ಮಯೋಗಿಯ೦ತೆ
ಹಿ೦ದಿರುಗಿ ನೋಡದೆ
ಸರ-ಸರನೆ ಸರಿದ೦ತೆ
ನಾನಿರುವ ಊರಿನಲಿ…..ಚ೦ದಿರನ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ..... 

ಕದ್ದು ಕಾಡುವ
ಇಣುಕಿ ಕೆಣಕುವ
ಬಿದಿಗೆಯ ಚ೦ದಿರನ
ಮ೦ದ ನಗುವಿಲ್ಲ
ನಾನಿರುವ ಊರಿನಲಿ…..ಚ೦ದಿರನ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ.....

ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಬೆಳದಿ೦ಗಳೇಕೆ
ಹುಸಿ - ಮುನಿಸಿನ
ಕ೦ಗಳಿಲ್ಲ
ಕದ್ದಿ೦ಗಳೂ ಇಲ್ಲ
ನಾನಿರುವ ಊರಿನಲಿ…..ಚ೦ದಿರನ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ.....

ನಾ ನಿ೦ತೆಡೆ - ನಾ ಹೋದೆಡೆ
ಹಿ೦ದಿ೦ದೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ 
ನುಸುಳಿ ಕಚಗುಳಿಯಿಡುವ
ತು೦ಟತನವೂ ಇಲ್ಲ
ನಾನಿರುವ ಊರಿನಲಿ…..ಚ೦ದಿರನ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ.....

ಸುಳಿವಿಲ್ಲ..... ಸುಳಿವಿಲ್ಲ.....

RS
* * * ಬಾಳೊ೦ದು ಭಾವಗೀತೆ * * *

Monday, June 3, 2013

ಸೂಚನೆ : ಸಸ್ಯಹಾರಿಗಳಿಗೆ ಸೂಕ್ತವಲ್ಲ :)

ಹಿ ಹಿ ಹೀಗೊಂದು ಭಾನುವಾರ!

ಪ್ರತಿ ದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ 6.30 ಕ್ಕೆ ಆಫಿಸ್ ಹೊರಡುವ ಸಮಯ, ಹಾಗಾಗಿ 5 ಗಂಟೆಗೆ ಏಳುವ ಅಭ್ಯಾಸ! ಅಮ್ಮ ನಮ್ಮೊಟ್ಟಿಗೆ ಉಳಿಯುವ೦ದಿನಿಂದ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಬೋನಸ್ ನಿದ್ದೆ, ಈ ನಡುವೆ ಏಳುವುದು 5.30ಕ್ಕೆ. ಭಾನುವಾರವೆಂದರೆ - ಬೇಕಾದಷ್ಟು ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುವ ದಿನ, ಯಾರನ್ನೂ ಯಾರು ನಿದ್ದೆಯಿಂದೆಬ್ಬಿಸದೆ - ಯಾರು ಮೊದಲು ಏಳ್ತಾರೊ ಅವರೇ ಎಲ್ಲರಿಗು ಕಾಫಿ ಮಾಡಬೇಕು, ಇದು ನಾವು ರೂಡಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಪದ್ಧತಿ. "ಕಾಫಿ" ಅಂತ ಅಮ್ಮ ಕೂಗುವವರೆಗೂ ಹಾಸಿಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಏಳುವ ಪ್ರಾಣಿ ನಾನಂತೂ ಅಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ಭಾನುವಾರ, ಆರಾಮ್ ನಿದ್ದೆ, ಅಮ್ಮನ ಕೂಗು ಕೇಳಿ ಬಂದು ನಾನು ಕಣ್ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಒಂಬತ್ತಕ್ಕೆ ಇನ್ನು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಬಾಕಿ.

ತಿಂಡಿಯಾದ ಮೇಲೆ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಏನನ್ನಿಸಿತೋ, ಒಂಟಿ ಕೊಪ್ಪಲ್ ಪಂಚಾಗ ಹಿಡಿದು, "ಇವತ್ತು ತಿನ್ನಬಹುದು" ಎಂದರು! "ಅಜ್ಜಿ ತಿನ್ನೋದಕ್ಕೂ ವಾರ - ನಕ್ಷತ್ರ ನೋಡ್ತಾರ?", ಅಂತ ಮಗಳ ನಗು / ಕೀಟಲೆ. "ಇವತ್ತು ಅರ್ಧ - ಮುಕ್ಕಾಲು KG ಮಟನ್ ತಂದು ಬಿಡು, ಸಾರು ಮಾಡಿ ಮುದ್ದೆ ಮಾಡ್ಬಿಡ್ತೀನಿ" ಅಂತ ಅಮ್ಮ ಹೆಳ್ತಿದ್ದಂಗೆ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಅಡುಗೆ ಅಂತ ಮಗಳಿಗೆ ಖುಷಿ. ಸರಿ ಮನೆಯ ಬಳಿ ಇರುವ "ಚಾಯ್ಸ್ ಚಿಕೆನ್" ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ಕೋಳಿ ಅಥವಾ ಅದರ ಮೊಟ್ಟೆ ತಂದು ಅಭ್ಯಾಸ, ಹಿಂದೆಂದು ಹೋದದ್ದಿಲ್ಲ ಈಗ ಮಟನ್ ಅಂಗಡಿ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಲಿ? ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಟನ್ ಅಪರೂಪವೆಂದರೆ ವರುಷಕ್ಕೆಲ್ಲ ಒಂದು - ಎರಡು ಬಾರಿ ಅಷ್ಟೇ!!.... "ಅಪ್ಪ ಎಲ್ಲಿ ತರ್ತಿದ್ದು ಗೊತ್ತಾ?" ಅಂತ ಮಗಳು ಕೇಳಿದಾಗ ನೆನಪಾಯ್ತು ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಮೀನಿನಂಗಡಿ, ಅದರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇರುವ ಮಟನ್ ಅಂಗಡಿ. ಅಲ್ಲಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ ತಿಳಿಯಿತು ಅದು "ರೆಹಮಾನ್ ಮಟನ್ ಸ್ಟಾಲ್"! .

"KG - 400/-" ಅಂತ ಬರೆದ ಸ್ಲೇಟು ನೇತಾಡುತ್ತಿತ್ತಾದರು ಅಂಗಡಿ ತುಂಬಾ ಊರಹಬ್ಬ ಮಾಡುವ೦ತೆ ಜನ-ಜಂಗುಳಿ. ನನ್ನ ಸರದಿ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮುಂದಿರುವವರೆಲ್ಲ, "ರೆಹಮಾನ್ ಭಾಯ್,- .......ಅದು ಬೇಡ, ಇದು ತೆಗಿರಿ, ಇದನ್ನ ಹಾಕಿ, ಬಿಡಿ ತೂಕ ಏನಾಗುತ್ತೆ, ಓದ್ವಾರ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಸ್ವಲ್ಪ ಬಲ್ತೋಗಿತ್ತು, ಮತ್ತೆ ಅದನ್ನೇ ಹಾಕ್ತೀಯಲ್ಲಪ್ಪಾ ತೆಗಿ ತೆಗಿ, ಇಲ್ನೋಡು ಇದನ್ನ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಕು, ಯಾವ್ದಂದ್ರೆ ಅದನ್ನ ಹಾಕ್ಬೇಡ.... " ಹೀಗೆ ಏನಾದರೊಂದು ಹೇಳ್ತಿರೊದನ್ನ ಗಮನಿಸಿದೆ. ಹೀಗೆಲ್ಲ ಉಂಟೆ? ಅಂಗಡಿಯವನನ್ನ ಏನು ಕೇಳಬೇಕೋ ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ? ಯಾವುದು ಬೇಕು - ಯಾವುದು ಬೇಡ ಅಂತ ಹೆಂಗೆ ಹೇಳೋದು? ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೆ ತಾನೆ ಹೇಳೋಕೆ / ಕೇಳೋಕೆ! ನನ್ನ ಸರದಿ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಎಷ್ಟುದ್ದ ನೇತಾಡುತಿದ್ದ ಮಟನ್ ಇಷ್ಟೇ ಆಗಿ ಹೋಗಿದೆ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕೊಟ್ಟು-ಬಿಟ್ಟು ಉಳಿದಿರುವುದನ್ನ ಕೊಡ್ತಾನೆಯೆ? ಪೇಚಾಟ! ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಜುಗರವಾದರೂ, ಅಕ್ಕ-ಪಕ್ಕ ನಿಂತು ನೋಡುತಿದ್ದ ಜನರ ನಡುವೆಯೇ, "ನೋಡಿ ಇದೆ ಮೊದಲು ಬರ್ತಿರೋದು, ಯಾವುದು ತಗೋಬೇಕೊ / ತಗೊಬಾರ್ದೊ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಿಲ್ಲ, ದಯವಿಟ್ಟು ಒಳ್ಳೇದು ಕೊಡಿ, ಮನೆಗೆ ಹೋದ್ಮೇಲೆ ಯಾರು ನನ್ನ ಬಯ್ಯಬಾರದು ಅಂತ ಮಟನ್ ಕೊಡಿ ಪ್ಲೀಸ್" ಅಂತ ರೆಹಮಾನನನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡೆ. "ಯೋಚನೆನೆ ಮಾಡ್ಬೇಡಿ ಮೇಡಂ - ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಮಿಟಾಯಿ - ಮಿಟಾಯಿ ಮಾಡ್ಬೋದು ಅಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ, ಇಲ್ನೋಡಿ ಇದನ್ನ ಹಾಕ್ಲ?" ಅಂತ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಮಾಂಸದ ತುಂಡನ್ನು ತೋರಿಸಿದ. ಅದೇನೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಾದರು, ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಬೇಡ ಅನ್ನುವುದೇ ಒಳ್ಳೆಯದು ಅಂತ, "ಬೇಡ ಬೇಡ ಹಾಕಬೇಡಿ" ಅಂದೆ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೇ ಸುಮ್ಮನೆಲ್ಲಿದ್ದ ರೆಹೆಮಾನ, "ಇದು ಮೇಡಂ" ಅಂತ ಇನ್ನೇನನ್ನೋ ತೋರಿಸಿದ. "ಹಾ, ಲಿವರ್ ಅಲ್ವ ಹಾಕಿ ಹಾಕಿ" ಅಂದೇ, "ಹೆ ಹೆ ಅದು ಲಿವರ್ ಅಲ್ಲ ಹಾರ್ಟು" ಅಂತ ಹೇಳಿ ನಗುತ್ತ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮುಜುಗರ ಮೂಡಿಸಿದ.

ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಅದನ್ನ ಮನೆಗೆ ತಂದು ಅಮ್ಮನ ಕೈಗಿಟ್ಟು, "ಹೇಗಿದೆಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ - ಅವನು ಕೊಟ್ಟ - ನಾನು ತಂದೆ - ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಮಿಟಾಯಿ ಮಾಡಬಹುದಂತೆ" ಅಂದೇ..... "ಹ ಹ ಹ ಮಟನ್ ಮಿಟಾಯಿ - ಬರ್ಫಿ ಮಾಡ್ತೀರ ಅಜ್ಜಿ? ಇದೊಂಥರ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ", ಅಂತ ಮಗಳು. ಸಧ್ಯ ರೆಹಮಾನ್ ಅಂಗಡಿಯ ಮಿಟಾಯಿ ಅಮ್ಮ ಓಕೆ ಮಾಡಿದರು.

ಮಳೆಯೂ ಬರದ ಬಿಸಿಲು ಇರದ ಸಣ್ಣ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ಸುಖಿಸುವ ಸೋಮಾರಿ ಭಾನುವಾರವಿದು. ಇಂಥ ಸ್ಪೆಶಲ್ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿದಾಗ, ತಮ್ಮ ತಟ್ಟೆಯಿಂದಾಯ್ದು ಮೆತ್ತಗಿರುವ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ತುಂಡುಗಳನ್ನ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಬಾಯಿಗೆ ತುತ್ತಿಡುವುದು ಅಪ್ಪಂದಿರಿಗೆ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಸಂತೃಪ್ತಿ ಕೊಡುವ ಸಂಗತಿ. ಮಗಳಿಗೂ ಈ ರೀತಿ ತಿನ್ನಿಸುವಾಗ ಅವಳ ಅಪ್ಪನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಚಿಮ್ಮುತಿದ್ದ ಒಂದು ಖುಷಿಯನ್ನ ನಾನು ಸಹ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ.


ತಡವಾದಷ್ಟು ಹಸಿವೆ ಹೆಚ್ಚು! ಎಲ್ಲರೂ ಊಟಕ್ಕೆ ಕುಳಿತದ್ದಾಯ್ತು. ಮಗಳಿಗೆ ತಿನಿಸಲು ನನ್ನ ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕೆದಕಿ - ಹುಡುಕಿ, ಎರಡು - ಮೂರು - ನಾಕು ಬಾರಿ ತಿನಿಸಿದ ಮೇಲೆ, ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಎಂತದ್ದೋ ಖುಷಿ. ಇಂದಿಗೂ ಮಗಳಿಗೆ ತಿನ್ನಿಸುವುದು ತಪ್ಪಿಲ್ಲ, ಅನೇಕ ಬಾರಿ "ನೀನೆ ತಿನ್ಸಿದ್ರೆ ತಿಂತೀನಿ" ಅನ್ನೋ ಹಠ ಹಿಡೀತಾಳೆ.  ಅವಳಿಗೆ ತಿನ್ನಿಸುವುದೊಂದು ಪ್ರೀತಿಯಾದರೆ - ಈ ರೀತಿ  ಮಟನ್ / ಚಿಕನ್ ಮಾತ್ರ ತಟ್ಟೆಯಿಂದ ಹುಡುಕಿ ಕೆದಕಿ ತಿನ್ನಿಸುವುದು ನನಗಿನ್ನೂ ಹೊಸತು. ಇದೊಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಅನುಭವ, ಹೀಗಿರಬಹುದೆಂದು ಊಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲ! 

ಅಂದ ಹಾಗೆ, ರೆಹಮಾನನ ಮಾತು ನಿಜ, ನನ್ನ ಕಸಿವಿಸಿಯ ಹೊರತು ಅವನ ಅಂಗಡಿಯ ಮಟನ್ ನಿಜಕ್ಕೂ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು, ಅಮ್ಮನ ಕೈ ರುಚಿ ಕೂಡಿದ ಅಡುಗೆಗೆ ಸಾಟಿ ಉಂಟೆ!  ಇವೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಏನು ಕೇಳಬೇಕು ಅನ್ನುವ ವಿಷಯವಂತು ಇನ್ನು ಗೋಜಲಾಗಿಯೇ ಉಳಿದಿದೆ!!!



ಪ್ರತಿ ಬೆಳಗೂ ಹೊಸತನ....

ಪ್ರತಿ ಬೆಳಗೂ ಹೊಸತನದೊಂದಿಗೆ ಮೊದಲಾಗುವುದೆಂದು ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ. ಬಿಸಿಬಿಸಿ ಕಾಫಿಯೊಂದಿಗೆ ಶುರುವಾಗುವ ದಿನ ನನ್ನ ಈ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನ ಮತ್ತಷ್ಟು ದೃಢವಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ನನ್ನ ಮತ್ತ...