Monday, April 20, 2015

ಕಲ್ಬೆಂಚು

ಹಗುರಾಗಿ 
ಬಂದು 
ಸೋಕಿ ಹೋಗುವ 
ಗುಲ್ಮೊಹರಿನ 
ಪಕಳೆ ...

ಅಂಗೈನ 
ರೇಖೆಗೊತ್ತುವ 
ತರಗೆಲೆಗಳ 
ಮೊನಚು ತುದಿ ...

ಉಸಿರಿಗೆ 
ತಾಕಿ 
ನಡೆದುಬಿಡುವ 
ತಂಗಾಳಿಯ
ನಿಶಬ್ಧ ಮೌನ...

ಬೆರಳುಗಳ 
ನಡುವೆ 
ಸರಕ್ಕನೆ ಜಾರುವ 
ಗುಂಡಿಗೆಯಂತ 
ಒರಟುಗಲ್ಲು ...

ಕಲ್ಬೆಂಚಿನ
ಮೇಲೆ 
ನೆನಪುಗಳ 
ಗೀಚುತ್ತ ....  
"ಮುನಿದರೂ ಸೈ  
... ನನ್ನನ್ನಗಲಿ  ಹೋಗಬೇಡ" 

 (RS)
at 7 comments:
Subscribe to: Posts (Atom)

ಪ್ರತಿ ಬೆಳಗೂ ಹೊಸತನ....

ಪ್ರತಿ ಬೆಳಗೂ ಹೊಸತನದೊಂದಿಗೆ ಮೊದಲಾಗುವುದೆಂದು ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ. ಬಿಸಿಬಿಸಿ ಕಾಫಿಯೊಂದಿಗೆ ಶುರುವಾಗುವ ದಿನ ನನ್ನ ಈ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನ ಮತ್ತಷ್ಟು ದೃಢವಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ನನ್ನ ಮತ್ತ...

  • ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ, ಇಲ್ಲವಾದರೆ......
    "ರೂಪ ಮೇಡಂ, ನೀವು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ NGO ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದ್ದೇವೆ, ಯಾವಾಗ ಬಿಡುವಿರುತ್ತೆ ಹೇಳಿ ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ನಾವು ಸಹ ಬರ್ತೀವಿ" ಅಂತ ನನ್ನ ಪರಿಚಯದವರೊಬ್ಬರು ಆಗಾ...
  • ಮದುವೆ ಸ೦ಭ್ರಮಗಳ ನಡುವೆ…….
    ಕಳೆದ ವರ್ಷ “ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಗೋಪಿಯ ಮದುವೆ, ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದ್ದಾರೆ…. ಬರ್ತೀರಿತಾನೆ?.”, ಅ೦ತ ಕೇಳಿ, ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ಕಾಯ್ತಿದ್ದೆ...
  • ದೇವರ ಹೂ
    ಶಾನಭೋಗರ ಮನೆಯಲ್ಲಿಂದು ವಿಶೇಷ ಪೂಜೆ. ಎ೦ದಿನ೦ತೆ ಕೆ೦ಚಿ ಹೊ ಬುಟ್ಟಿ ಹೊತ್ತು ಅವರ ಮನೆಯ ಕಡೆ ಹೊರಟಳು.  "ಎಷ್ಟೊತ್ತೆ ಕೆ೦ಚಿ! ಹೂ ತ೦ದ್ಯಾ?"......